105

و حس 

چه تنها می شد اگر

خاطره ترکی بر نمی داشت ، 

و خیالی نمی افتاد 

از روی درخت باران 

و خیس نمی شد همه ی ذهن ِ مانده در لای چرخ تقدیر.

و چه سرد می شد شعر

اگر حسی نبود در میان 

پرو خالی شدن گاه به گاه خطوط وامانده ی درد.

و حس به درد زایمان خلاقیت نمی نشست 

اگر کسی نبود که روزی به دختر باران گفته باشد :

گیسوانت طعم ِ باد می دهد

آن زمان که دوستت دارم در بین خواب جنگل گم می شد ...

و حس تنها شده بود.

ای لیا