بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیا
بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیادرباره من
این درباره نوشتن هم از آن چیزهای مزخرف است.
چه بنویسم ...
من یکی هستم شبیه تو، مثل خودت،
کمی پر روتر!
دو خط چائی /
یک فنجان خاطره /
کمی انتظار /
بوسه ای نزدیک ...
ادامه...
بازدید کننده : 390902 بازدید
Powered by Blogsky
359
یک سری حرفها را نمیزنی، مرورشان میکنی، لبخند میزنی ...
میگذاری همانجا بمانند! تا دوباره، به وقت نوشیدن چای، وقتی کتابت را بسته ای و به جائی توی سقف خیره شده ای دوباره برگردند و لبخند بنشانند روی لبت.
+ از میان همینطوری های روزانه
فکر می کنید همه از این یک سری از حرف ها ارند که بگذارندشان برای مواقع خاص و لبخند بزنند؟!
من دارم برای خودم ....
فکر کنم این جور آدمها خاص اند - نه این که من خاص باشم- نه اما یک جوری اند شاید خلی تنها- شاید خیلی عاشق شاید...
من اینطور نمیبینم که این آدمها تنهایند، خاص هم نیستند ولی همیشه حرفهائی برای نزدن هست.