541 - او باید بودن باشد

یکی آمد

بر پشت خاطره ها

نشسته روی خیال کودکی ِ باران .

کوچه ها خیس اند

آشنایی آب می پاشد.

غریبه ای خستگی هارا چال می کند ،

پای دیوار باغ تنهایی.

خورشید می ریزد روی دستان زنی

که می شوید خواب ستاره را.

مردی در مزرعه ی باد 

طوفان درو می کرد ، 

نسیمی این میان 

ابتر مانده است و به نارسی ِ خلقت می خندد .

خاک از خاک برخاست ،

چشمی به تنهایی خاک گریست.

دستی روی قلب شکسته ای 

تخم زخم درد می پاشید.

امسال محصول خوبی دارند

کشاورزان زمین های بایر عشق.

یکی آمد

هرچند ، دوست داشتن جایی 

پشت ترافیک خاطره ها 

آخرین سیگار بودن را دود می کرد.

و یکی نشسته بود و 

به این فکر می کرد که

چه کند وقتی تو نباشی و او باید بودن باشد.

ای لیا

رشت - شهریور 1380