1196

دختری را می بینم

نشسته در دشتی

موهایش را شانه می کند

عطر زندگی در رگ های هوا می ریزد

تاج گلی از نرگس

دامنی چین چین

باد که می زند

موهایش در امتداد نفس های هوا

دست به دست می گردد.

دختری را می بینم

مادرم را می گویم

که شانه میکرد گیسوی خاطره را

و می خندید 

هوا پر می شد از طعم احساس.

دختر نشسته در چشمان مادر

می خندد و گونه ی کودکی هایم تر می شود.

ای لیا