سرمون رو از تو زندگی همدیگه در بیاریم بکنیم تو زندگی خودمون. اینجوری حداقل میفهمیم اونجا دقیقن کنارمون چه خبره. زندگی بقیه رو هم رها کنیم به حال خودشون. اگر اوقات فراغت زیادی هم داریم جای سرک کشیدن تو زندگی خلق الله کتاب بخونیم. بریم پیاده روی. به آشناها و دوستا سر بزنیم. احوالشونو بپرسیم. اگر باز دیدیم وقت اضافه داریم بخوابیم. اگر خوابمون نیومد اون وایفای اینترنت خونه و گوشی رو قطع کنیم حداقل. با این آخری گمونم خیلی ها نفس راحت بکشن.
این وسط مسطا نوشیدن آب فراموش نشه.