1254

بچه ها نقاشی میکشند, بچه ها دنیای خالص و کوچکشان را توی نقاشی بروز میدهند. بچه ها به جای حرف زدن نقاشی میکشند, بچه ها کلمات را تبدیل به خط و شکل میکنند و رنگ میریزند تویشان و میشود حرفهای درون دلشان. اما ما آدم بزرگها از یک جائی به بعد دیگر یادمان میرود حرف بزنیم نقاشی بکشیم توی دنیای وانفسای دویدن برای زنده ماندن هضم میشویم, یادمان میرود که میشود نقاشی کشید, میشود آن حرف مگوی را ریخت روی کاغذ یا بوم نقاشی, بچه ها ساده اند, یک کاغذ و چند مداد رنگی بدستشان بدهید تا مکنونات درونیشان را بریزند روی کاغذ هرآنچه باید بگویند را میکشند اما ما آدم بزرگها گیر کرده ایم, جائی گیر افتاده ایم, جائی لابلای عادتهای تکراری و حرفهائی که بوی نا میدهند گیر افتاده ایم.

بنویسیم یا بکشیم, این زندگی کرده و نکرده را یا باید نوشت یا باید کشید.

+ از میان همینطوری های روزانه