بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیا
بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیادرباره من
این درباره نوشتن هم از آن چیزهای مزخرف است.
چه بنویسم ...
من یکی هستم شبیه تو، مثل خودت،
کمی پر روتر!
دو خط چائی /
یک فنجان خاطره /
کمی انتظار /
بوسه ای نزدیک ...
ادامه...
443
تا بخودت بیائی
ای لیا
441
به کوچه حسادت می کنم
که بوی تو
هر روز می ریزد در آغوش خیالش
می نشیند روی گونه های دیوارش
و می بوسد رد قدم های تورا ، بوی تورا ...
ای لیا
440 - این ماشین ایربگ ندارد!
زندگی بی امان پیش می رود
منتظر نمی ماند که دست به دستش دهی
روان است ، جریان دارد
سیال است و تو را در خودش غرق می کند
به اعماق می کشد و از روی جسدت عبور می کن
زندگی همین است ، بی رحم ...
و ببخشید اگر اول زندگی ننوشته :
کمربندها را ببندید ، این ماشین ایربگ ندارد!
439
دوست داشتن همین نگاهست ،
همین یک لحظه بودن ها
همین در دهان گس پائیز ها کردن ها
همین خوردن تکه نانی در ایستگاه تنهایی ها
همین رد شدن از روی پل خاطره ها
همین یک بند دوستت دارم ها
همین رها شدن در حوض بی خیالی ها
همین نپرسیده بوسیده شدن ها
همین گذر از پشت شب تاریک کوچه ی قاصدک ها
همین ریختن ماهی به میان تنگ تردیدها
همین بوسیده شدن یکباره ی دوستی ها
زندگی همین است
جایی معطل همین یک آغوش بی منت
یک بوسیده شدن بی عادت
یک دوستت دارم بی علت
باور کن
زندگی همین دوست داشتن است.
ای لیا
رودسر - تابستان 1380(با کمی تغییر)
437 - مادر بود همه بودند بند رختی پر بود از پوست زندگی
مادری بود
زندگی خانه ای داشت
خدا روی سبزی شمعدانی می نشست
خیال پر می زد
می رفت تا خنکای پنجره
نسیمی می آمد
می نشست کنار سفره ی آشنایی.
نانی تکه می کرد
دست همیشه ترک خورده ی مادر.
مادر که بود
خدا دستانش را
در حوض خاطره ها می شست
پهن می کرد باران زندگی
نگاهش را روی شیشه های تنهایی.
دختر همیشه خندان کوچه ی سایه ها
می نشست روی هشتی درب خانه ی ما
کوچه ها پر بود
از بوی عاشقانه های مجنون
بهارنارنج می شد همه ی کلمه ها
پخش می شد طعم زندگی روی دیوار دوست داشتن
کودکی زغالی می کرد
بودن ها را ، همین ها را
سیاه می شد همه ی دست ِ عاشقی.
مادر بود
همه بودند
بند رختی پر بود از پوست زندگی
زندگی می رفت لابلای اتاق ها
بوی خدا دست به دست می شد
روی سجاده ها
روی چادر نماز گلدار
روی یاسهای خشکیده .
مادر ولی دیگر نبود
زندگی هم نبود ... تنهایی سر طاقچه ی عادت
زل می زد به همه ی اشباح این خانه.
مادر نبود ، چیزی جایی دنبال خیال می گشت.
ای لیا
تهران - مرداد 1382
436 - خواب ِ سکوت.
بین خانه مان تا دریا
زندگی در گوش زمان می پیچید
صدا می ریخت
نگاه می ریخت
تصویری می شد
می پیچید در خواب ِ سکوت.
سیرسیرکی می خواند
پینه دوزی کفش های خاطره ای می دوخت
سنجاقکی روی سبکی اکسیژن شنا می کرد
شالی زار برای پیرمردی فال ورق می گرفت
دختری روی طناب تنهایی
تابی می بست
تابی می خورد
همه ی تنهایی جمع می شد
پشت خنده ی نگاهت.
صدای پارس سگی می آمد
دور می شد حس غریب ترس ، میان شاخه ها
برگی روی دست شاخه ای تار می زد
گاه به گاه شیرین می شد
دهان کودکی به طعم گس و شیرین تمشکی
که روی بوته ای به تنهایی خدا می خندید.
همه بودند
همه ی این تنهایی ها
همه ی خالی شدن بین خاطره ها
رها شدن در خالی ِ تلخ پنجره ها .
میان ازدحام آواز غوکی
که می خواند آواز آغاز دوباره بشریت را،
کودکی کوزه ای گلین می ساخت.
و دریا که پیدا می شد
از لابلای آغوش درخت
روی سنگینی سکوت جنگل می نشست
و تویی که بر بال فکر می آمدی
تا بریزی همه ی خاطره را در آغوش موج
دریا می بلعید همه ی کودکی ام را
همه ی تنها دویدن ها
همه ی بوسیدن پنهانی دختر همسایه را
همه ی نامه های مانده در سینه ی درد را
در قلب حادثه را
می بلعید همه ی با هم بودن ها را.
بین خانه مان تا دریا
صدای زندگی دیگر نیست
صدای توده ای از شهر است
توده ای از خیابان ها
که جمع می شد پشت چراغ قرمزی
بین خانه مان تا دریا
فقط بوی خاطره ها مانده ست
بوی بوسه ای که می نشست
روی گو نه های تنهایی
و بوی تو که گم می شد
بین آواز کلاغی
که خارج می خواند.
ای لیا
رودسر - تابستان 1386
431 - باران
باران یعنی
من حالم خوب است
تو حالت خوب است
زندگی حالش خوب است
خدا هم حال خوبی دارد
لابد!
ای لیا
426 - موهایت را بده بر باد
موهایت را بده بر باد
ای لیا
423
خنده می ریزد روی ابتذال ذهن
روی ایستاده مردن مردی در آب
روی باقی مانده ی خاطره ای زیر گلبرگ باد
روی شیرین بودن همه ی فرهادها
روی خیال نازک تنهایی
ابتذال می روید
بی وفقه در میان نیزار ِ تردید
خنده ها تر نمی شوند
ترک بر می دارند دستان ترد خیال
باران نمی شود همه ی فاصله ها
همه ی بی تو من بودن ها.
جایی حادثه ای کور می شود
چشم خاطره ای بینا می شود
دست زنی در آب
به روی لبخندی باز می شود
و ابتذال که می رود
تا دهان گس زندگی را
کمی تازه کند
ای لیا
تهران - زمستان 80