شاد بود یا نبودن دیگه دست خودمونه خب! قرار نیست در بزنن و دوتا گونی شادی بهمون بدن و برن!
هممون غم داریم، غصه داریم، درد داریم، کوفت داریم، حالا الزامن اونی هم که میخنده بی درد که نیست.
یِ سری هستن که فکر میکنی اینا اصلن غم و غصه ندارن از بس مثبت نگاه میکنن و چهره بشاشی دارن، میخندن، انرژی خوبی هم دارن، ولی یِ جائی می فهمی که ای بابا این بنده خدا چطور داره این همه مصیبت رو تحمل میکنه و اونوقت من به خاطر یه سوزن رفته زیر ناخن دارم عالم و آدمو جر میدم!
به قول چگوارا (این جمله دیگه راست و حسینی از خود چگواراست):
"شاد بودن تنها انتقامیست که میشود از زندگی گرفت."
+ از میان همینطوری های روزانه
نمی دونم چیکا کردی که وبلاگ مث پارسال نیس...
سوت و کوره... به ماها انقد محل ندادی که همه دلمون شکست!!!
شاد بودن بهترین راه برای گذر عمره به نظر من...
چی بگم والا.
البته خب دوستانی که کامنت میذارن کمتر شدن ولی اینجا مثل پرشین بلاگ بازدید کننده نداره خب.
ولی باز هم دم همین شما چندتا گرم که هنوز هستید