به سینه های درشت زن خیره بود، نمیتوانست چشم بردارد، یکی دو تا دکمه بالائی مانتوی زن از همدیگر فاصله گرفته بودند، سعی میکرد زیر لباس را هم تجسم کند، تمام تصویر را توی ذهنش ذخیره میکرد، برای وقت های تنهائیش لابد!
زن رسید خانه، مانتو را در آورد، دست کرد داخل سوتین و قالبها را کشید بیرون، راحت شد، نفسی بلند کشید، دستهایش را بالا آورد و خودش را تکانی داد، نشست پشت میز آشپزخانه، پای چپش را جمع کرد توی سینه، زانویش را مالید!
+ داستانک
بابا انقد سینه گنده ننویسین دیگه...
آدم افسرده میشه....همه زندگی که سینه نیس خووو
:))))))
جامعه ای که زن از زن فقط کالبدش را می خواهد!
شاید البته