تجربه من میگه تو رابطه باید یکی سنگ باشه یکی گِل . هرچندوقت یکبار هم جاهاشونو عوض کنن. اگر همدیگرو دوست دارید تو دوست داشتن خست به خرج ندید. دنبال مقصر تو جریانات و وقایع نگردید. اینکه ممکنه با انعطاف شما طرف پررو بشه. اینکه چرا من برم جلو اون بیاد!! اگر رابطه ای که توش میرید ارزش داره باید فداکاری هم کنید. تحمل کنید. بسازیدش ...
اون چیزی که خودم درک کردم رو نمیدونم چطور توضیح بدم چون خیلی هاتون درک نمیکنید. هرچند برای برخی توضیح دادم. بگذریم.
من که درک می کنم
من شخصا به من یا او فکر نمی کنم در رابطه به دو نفری فکر می کنم که یکی شدن و اگر موضوعی برای رنجش هست پس همون "دونفره یکی شده" مسئولش هستن...
زیاد توضیح نمی دم
چیزی رو که من درک کردن شاید خیلی ها درک نکنن پس بیشتر توضیح نمی دم