یک قیافه زنانه است که هنوز هم دوستش دارم. یعنی چهره را گاهی بین آدمها میبینم. هرچند کم و محدود ولی گه گداری پیدا میشود به فاصله چند ماه و شاید گاهی چند سال. چهره معلم قدکوتاه سوم دبستانم. چهره ای آرام، مهربان و لطیف. کتک هم خورده ام از او. الان توی بلوار کشاورز دست مردی را گرقته بود و خنده کنان میرفتند. من توی اتوبوس پرت شدم به سال هزاروسیصدو شصت و فلان!
+ از میان همینطوری های روزانه