1408

همه ما یک روزی عاشق بوده‌ایم یا شده‌ایم یا قرار است بشویم، هرکداممان هم توی آن دنیای خلسه‌آلود عشق چیزهائی درک کرده‌ایم، چیزهائی را دیده‌ایم در خواب و بیدار نشئه‌آلودش گاه عقل هم از کف داده‌ایم و دچار توهم شده‌ایم ولی خب تجربه‌یِ عشق چیز عجیبی‌ست آدم را صیقل میدهد صاف میکند ( دهنش را البته! ) و اینکه عشق یکبار رخ میدهد، اینکه عشق یکبار در روح و جسممان تجلی دارد، الباقی تکرار بیهوده‌ای‌ست، به دنبال همان تکرار عشق اول هستیم، حال این عشق در جسم آدمها رخ میدهد یا در موجودیت و وجودی فراتر از آدمها.

+ عشق با دوست داشتن توفیر دارد، ممکن است برای بار دوم و سوم هم فکر کنید عاشق شده‌اید ولی خب عاشق نشده‌اید در دام دوست داشتن کسی گرفتار شده‌اید، دوست داشتن سایه‌یِ کمرنگی از عشق است.