759

ماه تمام نمی شود 

تا هلال ابروی تو ،

زمین و آسمان را به هم می دوزد .

ای لیا

757

سرباز یک گلوله داشت

ماشه را چکاندخاطره ها از روی سیم عادت پریدند.

ای لیا

756 - انتظار

کسی چه می داند

که این بوی انتظاراز سینه زنی در ایستگاه قطار به مشام می رسدکسی چه می داند که بوسه ایروی لب های زن شوق خاطره ای دارد.و کسی چه می داندکه این خاطره هر ثانیه تکرار می شود.فقط زنی می داندکه مَردش رفت تا خواب خورشید را تعبیر کند .

ای لیا

755

فشار خون دریا هم بالاست

موج بالا می آورد

ای لیا

754

کم کم فراموش می شوی

خودت را به مردن میزنیجایی کلاغی روی مترسکیفضله ای می ریزدمترسک می خنددبه مردن تو فکر می کندکه هیچ کلاغی هم نیستکه درنگی بنشیند و فضله ای هم رویت بیاندازد.

ای لیا

753

مرگ را 

مترسکی می فهمد ،که هیچ کلاغی رویش نمی نشیند.

ای لیا

750

ای آغاز یک رفتن

کمی آرام تر ،خاطره هنوز خواب است .

ای لیا

749

به کمی بودن هم فکر کنیم

وقتی باران به خواهش کودکی می بارد و زندگی کوچک می شودبین دستان دخترکی بازیگوش.

ای لیا

746

باد که می آید

گَرد خاطره ای از روی سنگ قبری 

می ریزد در آغوش باد.

ای لیا

745

بگذاریم هر کی به هرکی هرچه دلش خواست بگوید ...

یکی می گوید دوستت دارم

آن یکی شاید بگوید پدرت را ...

خودشان می دانند

بگذاریم هرکی هرچه می خواهد بگوید

چند بار که بگوید پدرت را

آخر می فهمد که باید بگوید دوستت دارم را

حتی اگر پدرت را!

ای لیا

744

صدای تنهایی ست

که می پیچد در گوش باد

به گمانم باد ما را برده است.

ای لیا

742

زندگی فقط در شادی هایش نیست که زیباست ، 

زندگی با غمهایش هم زیباست ، با نبودن گاه به گاه دوست داشتن ها. زندگی چون هست ، زیباست ... زندگی به بودن عادتهایش است ، به بودن همین دلخوری ها و گاه غصه خوردن هایش زیر لحاف شب . زندگی به همین تکرار هر شب تنهایی به همین خواندن چند خطی غم نوشیدن دوخط چای بی وفایی ، زندگی به همین بودن است که زیباست.نیاز نیست نفست از جای گرم بلند شود

در سرمای روزگار هم 

امیدی هست که بگوید : اندکی صبر سحر نزدیک است.

زندگی به امید است که زیباست

به بودن نفس های عادت

پشت گردن احساس

زندگی در غمهایش هم زیباست

نه فقط در روی شادش.

ای لیا

(تابستان 84 - با کمی تغییرات)

740

شبی 

به دیدار خودمان رفتیم

همه خواب بودند!

ای لیا

739

گاه رفته ای

کسی اما نمی بیند ... سرها در گریبان است!

737

زن میرود

بوی خود را میبرد ...

ای لیا