سارا میگه اگر با من بلند حرف بزنید من احساساتم جریحه دار میشه روحم آسیب میبینه ممکنه فرو برم تو خودم اونوقت اونجا گم بشم!
ما اندازه اینا بودیم فکر میکردیم داد زدن سر بچه جزء آپشنهای تربیتیه. کتک که بماند!
تو فلافل فروشی بودیم سفارش دادیم حاضر که شد پیرزنی رسید و گفت کمک کنید، رفیق ما گفت پول نمیدم ولی غذا اگر میخوای برات بگیرم گفت نوه‌ام اینجاست دو نفریم دوتا فلافل برامون بگیر. فلافلها را از روی پیشخوان برداشت دوتا نوشابه هم گرفت داد به پیرزن و بعد به پسرک پشت پیشخوان گفت دوتای دیگر برای ما بزن. پسرک مشغول کارش شد وسط کار برگشت گفت : من این پیرزن رو میشناسم خالی میبنده گرسنه نیست فقیر نیست خیلی هم پولداره نباید گول اینارو بخوری. رفیق ما گفت عه! چه خوب که فقیر نیست چه خوب که نوه‌اش گرسنه نیست. من و این رفیقم فرض میکنیم امروز نفری دوتا فلافل خوردیم. گفتم سه تا! گفت هان!؟ گفتم من یکی دیگه میخورم. میشه سه تا!
کارگاه دوتا توالت داشت یکی برای بچه های دفتر فنی و سرپرست کارگاه که سرجمع هفت هشت نفر بودن و قفل هم داشت و یکی هم برای بقیه کارگرا که حدود هشتاد نفر بودن. تو فیلم "هایدن فیگور" کوین کاستنر رفت زد تابلوی توالت رنگین‌پوستان رو کشید پائین و گفت بعد از این تو ناسا توالت جدا نداریم. خلاصه جو مارو هم گرفت و گفتیم توالت بچه های فنی هم باید درش باز باشه و همه بتونن از هردوتا توالت استفاده کنن. کارگرا خوشحال شدن کلی خداپدرتو بیامرزه گفتن و همه چیز شد شبیه بوی گل سوسن و یاسمن و فلان! این اقدام انقلابی و پوپولیستی ما یکباره درصد محبوبیت مارو افزایش داد. یه مدت بر وفق مراد بود همه چی تا اینکه یواش یواش آثار تصمیم هیاتی ما برملا شد. هردوتا توالت شبیه هم شدن. کثیفِ کثیف. یه روز یکی از بچه های فنی اومد گفت مهندس بیا ببین چه خبره. رفتیم توالت و دیدیم یکی از کارگرا آثار گل سوسن و یاسمنشو پاک نکرده. یه کپه همونجا ول کرده بود رفته بود. دو سه بار دیگه هم رخ داد و سرآخر مجاب شدم که گاهی سیستم طبقاتی چیز بدی هم نیست. دوباره توالتو قفل کردیم و گفتیم موسی به دین خود عیسی به دین خود.
اردی بهشت همینش خوب است، همینش که شبیه زن جوان لج بازی ست که تو را به بازی میگیرد به راحتی کام دلت را نمیدهد، تو را از کوچه پس کوچه های هوای یک خط در میان ابری و بارانی اش پیش میکشد، تو را نیمه جان میکند ...
بعضی وقتها میرسیم به جائی که میخوایم ببریم، میخوایم ول کنیم، خسته میشیم، ولی بعدش نگاه میکنیم به اطرافمون، به آدمهائی که چشمشون به ماست، آدمهائی که از ما انرژی میگیرن و بعد بی خیال بریدن میشیم، چند صباح دیگه ادامه میدیم.
میگم چه خبرا خوبی، کجائی چکار میکنی؟
میگه :"آرومم ولی همه ش یه چیزی کمه"
میگم همیشه چیزی هست که نیست!
و همیشه چیزی یک جائی کم است، توی آدمها، توی ذهنمان، توی خاطراتمان، توی ...