عاشق شدن مگر دست خودمان است، دوست داشتن مگر دست خودمان است، نه عزیز من یکهو میبینی افتاده ای وسط یک عکس سلفی!
توی یک شرکت مردی متاهل به زنی مطلقه پیشنهاد میدهد که با او باشد، اینکه دوستش دارد، عاشقش است، تامینش میکند و الخ! بعد زن مطلقه روی خوش نشان نمیدهد، چند وقت بعدش میفهمد که مرد با همکار دیگرش که تصادفن او هم دوبار ازدواج کرده و الان مجرد است ریخته اند روی هم. زن دومی آمده برای زن اولی تعریف کرده که دارند خوش میگذرانند و برایش هم مهم نیست مرد زن دارد. زن اول اینوسط از لج مرد رفته با یکی دیگر از مردان که از مشتریان شرکت بوده ریخته روی هم، مرد اول چون عاشق زن اول بوده قاطی کرده و زده مرد دوم را درب و داغان کرده. کار به شکایت و شکایت کشی رسیده، این را من از دهن قاضی شنیده ام. من به ماجرا کار ندارم ولی برایم جالب بود که این آدمها چطور در یک شرکت جمع شده اند. بیشتر شبیه فیلمهای رده سنی بزرگسالان است تا واقعیت!
+ از میان همینطوری های روزانه
خب این هم حقارت است. اینکه مثلن کشوری مثل جیبوتی را به تمسخر بکشی. اصلن میدانی چه کسی شروع کرده این تمسخر را؟ همین آقایانی که تا دیروز افتخار میکردند به رابطه با همین کشورها و امروز که حماقتشان در تعرض به سفارت سعودی دامن همه را گرفته فرار به جلو را ترجیح داده اند و حال میگویند اصلن جیبوتی کجای نقشه است؟!
اصلن شهر من و تو کجای نقشه است؟ اصلن انسانیت کجای نقشه است؟ اصلن ...
اصلن هیچ، اصلن بگذار لابلای دردهای روزانه مان کمی هم آدمیت را اوق بزنیم!
+ از میان همینطوری های روزانه
گفت : زنها سه دسته اند، دسته اول ...
موبایلش زنگ خورد، همسرش بود. حرف زد، دوست داشتنی حرف میزد. خواستنی. معلوم بود با تمام وجود زنی که آنطرف گوشی هست را دوست دارد. تماس که قطع شد گفت : زنها دو دسته ان! اونایی که دوست دارن، اونایی که دوسشون داری!
فلافل را گاز زد، نگاه کرد به دهان بسته پر از فلافل من!
+ از میان همینطوری های روزانه
زنها و مردهای زیادی توی زندگی هامان می آیند و میروند، بعضی هاشان را دوست داریم، عاشق بعضی های دیگر میشویم، بعضی ها هم رهگذرند، اما این وسط یکی هست که نگاهش با بقیه توفیر دارد، همان یک نفر خاطره اش می ماند. همان یک نفر در میان سکوت ذهنمان راهش را ادامه میدهد ...
زن دارد چهل و چند ساله میشود، زن دارد پوست می اندازد، زن دارد زندگی را تازه میکند، زن پیشتر زندگی را هدیه داده بود به زمین، زن دوباره متولد شده است ...
زن توی آینه نگاه کرده بود به پهلوهایش، دست کشیده بود روی شکمش، زن زندگی بخشیده بود. به این فکر کرده بود که مرد لب گذاشته بود روی خط های پهلویش و بوسیده بود.
زن توی آینه خندید ...
+ از میان همینطوری های روزانه
خب هیچوقت حساب جیبم را نداشته ام. هیچ وقت حساب و کتاب نکرده ام. پول برای خرج کردن است. پول برای رفع گرفتاری های زندگیست. همینطوری خانه خریدیم، همینطوری ماشین خریدیم. چشممان به مال و اموال پدری هم نبوده و نیست. به خواهرها گفتم کاغذ بیاورید بنویسم که ما سه تا برادر با دو خواهرمان سهم یکسانی در ارث داریم. اصلن پدر صد سال بعد که سرش را گذاشت زمین من سهمی نمیخواهم. یعنی در افق زندگی ام مال و اموال پدری جایی ندارد. منکرش نمیشوم که پول زیاد داشتن امنیت خاطر ایجاد میکند، اعتماد به نفس می آورد، ولی همه اش این نیست خلاصه.
مادر هروقت میخواست دعا کند میگفت : مثل سیل برایت بیاید و مثل طوفان برود.
گفت همین که میدانم هست، همین که یک گوشه این شهر دارد نفس میکشد، همین که ... همین بس است. همین حالم را خوب میکند حتی اگر نفس های گرمش روی صورت من نخورد، نجوای صدایش زیر لاله گوش من نباشد.
+ از میان همینطوری های روزانه
خب شیرینی عاشقی به همان خریتهای زیر سی سالگی ست. بعد سی سالگی که یاد میگیری منطقت را هم ضرب و تقسیم کنی توی رابطه!