کنار اتوبان همت یه آقایی رو سوار کردم، با کت و شلوار و کراوات، کلی تشکر کرد و دستش رو دراز کرد برای دست دادن و گفت من مظفریان معروف هستم، گفتم کروناست نمیشه دست داد، گفت ببخشید، تا برسیم به ولیعصر کلی درباره جواهرات و طلا گفت، بالای ولیعصر نگه داشتم که پیاده بشه گفت خالی بستم.
اومد نشست عقب تاکسی کنار من، ماسک نزده بود، گفتم ماسک نمی‌زنید؟ گفت من قبلن کرونا گرفتم، گفتم خب ضدضربه که نمی‌شید، ممکنه باز بگیرید، در ضمن اگر ناقل باشید به بقیه منتقل می‌کنید، گفت شما ماسک دارید، گفتم لطفن شما هم بزنید که درصد انتقال کم بشه، با اکراه از کیفش ماسک درآورد و زد.
یکی از تفریحاتمون هم این بود که پدرم مارو میبرد پایین فرودگاه مهرآباد سمت باند از پشت نرده‌ها پرواز کردن هواپیماهارو ببینیم، شانسمون اگر خوب بود و عملیاتی بود پرواز جنگنده‌ها بهمون میخورد، جفت شش زمانی بود که F14 به تورمون میخورد. زندگی ساده بود.
جنوب کار میکردیم مدیرعامل برادرزنش رو فرستاد گفت به این کار یاد بدید، اومد نشست توی دفتر زیر باد کولر، رفتم بیرون پیش فورمن گفتم میبریش توی مخازن و بالا پایینش می‌کنی، رفت ظهر برگشت عرق‌سوز شده بود، عصر بهم گفت کارِتون همین شکلیه؟ به من گفتن میری اونجا میشینی زیر کولر!
+ از میان همینطوری های روزانه
زن همسایه فریاد میزند که مرد را ول میکند و میرود صدای مرد نمی آید، یا خسته شده یا بهترین کار را در سکوت دیده، زن چند بار چیزهائی میگوید که نامفهوم است، دیوار بعضی کلمات را سانسور میکند یا تغییر میدهد، زن انگار دارد درباره خواهر شوهر هرزه مرد میگوید، البته صفت هرزه و چند تا چیز دیگر را بکار میبرد که معذورم از بکار بردنش، ظن ما میرود این سمت که نکند خواهر مرد واقعن مشغول شغل هرزگی و سایر مخلفاتش است، یا مثلن توی خیابان تخت طاووس می ایستد و ماشین سوار میشود. چه میدانم والا! دخترک ما هم آنوسط مشغول تلوزیون دیدن است، صدای تلوزیون را زیاد میکنم ولی لابلای صدای تلوزیون میشنوم که زن میگوید "اون خواهر هرزه ت جواب سلام من رو نداد، با همه گرم گرفت با من سرد بود، تو خودت رو زدی به خریت که اینارو نمیبینی، دیگه خسته شدم از دست تو و خانواده ت" مرد باز در سنگر سکوت پنهان شده است، لابد گلوله ای برای شلیک ندارد یا شاید دارد فکر میکند یه نارنجک پرت کند و شر داستان را بکند. صدای تلوزیون را بیشتر میکنم، دخترک برمیگردد و میگوید" بابا هرچقدر صداش رو زیاد کنی من باز میشنوم دارن چی میگن"
+ از میان همینطوری های روزانه
یه نوت ۱۰ افتاده بود کف تاکسی، خاموش بود، آوردم شرکت زدم به شارژر، تا روشن شد و بالا اومد زنگ خورد، پشت خط یه آقایی سراسیمه گفت آقا گوشی منه، گفتم خاموش بود، تشریف بیارید بگیرید.1 ساعت بعد سراسیمه و مضطرب رسید، برای راستی آزمائی زنگ زدم به دوتا از شماره های توی گوشی( گوشی رمز نداشت) تائید کردن که میشناسنش، گوشی رو که گرفت یه پاکت داد توش 4تا تراول 50 تومنی بود گفتم چیه؟ گفت مژدگانی! یه شماره کارت دادم گفتم یه خیره بزن واس این گفت پس 1 میلیون میزنم گفتم دمت گرم.
+ از میان همینطوری های روزانه
مردمانی بودیم با مشتهائی گره کرده
صدای دریا در گوشهایمان
رنگ آبی آسمان در چشمهایمان
نرمی رطوبت جنگل بر صورتمان
فریاد میزدیم:
زندگی‌مان را پس بدهید!
ای لیا
زن زیر سو تین را کشید، از بالا دست کرد توی سو تین و پس تان را کمی چرخاند و بالاتر آورد، کمی چرخید، خودش را توی آینه نگاه کرد، همه چیز انگار درست بود، برس را برداشت موها را از کنار سر به عقب برس کشید، دو دست را آورد سمت موها و موها را کشید عقب تمام تارهای مو را جمع کرد، از بالای گوشش جمع کرد، پشت سر کشید، کش بنفشی را دور موها پیچید، موها را کشید تا کش کامل سفت شود، خط چشم را بالای چشم کشید و کمی به بیرون چشم ادامه داد، خواست رژ قرمز را روی لبها بکشد صدای زنگ توی خانه پیچید، از توی آیفون تصویر مرد را دید، توی دلش غنج زد، زیر قفسه سینه‌اش یخ کرد، لبخند دوید روی لبهایش، گوشی را برداشت: "بیا بالا" مرد گفت پائین منتظر می‌ماند، زن چند بار دیگر اصرار کرد ولی مرد خواست پائین بماند. زن گوشی را گذاشت، جلوی آینه نگاه کرد به خودش، دوست داشت مرد این صحنه را ببیند، مرد پائین سیگار می‌کشید.
+ داستانک
زن یک قاشق از چای خشک را ریخت توی قوری، نگاه کرد داخل قوری، یک قاشق دیگر ریخت، آب جوش را باز کرد، گوشه‌ی پنجره را باز کرد، سرما دوید توی آشپزخانه، قوری را روی کتری گذاشت، تکیه داد به کابینت، کف دست راستش را نگاه کرد، زنی توی مترو گفته بود خط عمرش بلند است، سرما پیچید دور تنش.
+ داستانک
زن آرام سرش را کج کرد سمت مرد، مرد آرام سر را گذاشت روی سر زن، چرخید به سمت زن، سر زن را بوسید، زن جمع شد طرف مرد و پهلو را مچاله کرد توی پهلوی مرد، ایستگاه هنوز سرد بود.
+ از میان همینطوری های روزانه
زن حوله حمام را همانجا وسط اتاق ول کرد، روی پنجه پا خودش را کشید، دستها را بالا آورد، پس تا نهایش را بالا کشیده شد، به چپ و راست چرخید، زخم زیر شکم را نگاه کرد، به نوزادی فکر کرد، خودش را رها کرد خم شد روی زخم، مچاله شد توی خودش، بوی شامپو توی فضای اتاق پیچیده بود.